ქართველი კაცები და მათი ქალები

ბოლო დროს ხშირად ვაწყდები სტატიებს და ბლოგებს, რომლებიც სხვა სტატიებისა თუ ბლოგების პასუხად დაიწერა. პასუხის პასუხი, გამოხმაურება პასუხის პასუხის გამოხმაურებაზე, შუალედური წერილი, წერილი ავტორის ანალიზის კომენტარზე.... ფურცელზე ფურცლით პასუხს, თავის დროზე სახელმწიფო სტრუქტურაში მუშაობისას შევეჩვიე. რაოდენ სულელური და აბსურდული, შავით თეთრზე აკრეფილი (ხელნაწერ წერილებს არ მოვსწრებივარ), წერილიც არ უნდა მოსულიყო ჩემამდე, მასზე აუცილებლად პასუხი ასევე შავით თეთრზე აკრეფილი ფურცელით უნდა გამემზადებინა. ნებისმიერ ნომერმინიჭებულ ფურცელს, მეორე, მისთვის განკუთვნილი, ასევე ნომერმინიჭებული ფურცელი უნდა შეესაბამებოდეს. ეს წესი, ალბათ იმისათვის არის საჭირო, რომ ბიუროკრატია მთელი თავისი დიდებითი და ღირსებით შედგეს. ბიუროკრატიული ინსტიტუბები არც თუ ისე საინტერესო, მაგრამ ამავე დროს, მნიშვნელოვანი და თქვენ წარმოიდგინეთ, გარკვეულ სიტუაციებში საკმაოდ საჭირო მექანიზმებია, მაგრამ არა ჩემი სტატიის თემა. როგორც ზემოთ უკვე აღვნიშნე, ფურცელზე ფურცლით პასუხის გაცემა ლამის სისხლში მაქვს გამჯდარი, მაგრამ შემოქმედებით პროცესში, ამ ბიუროკრატიული მეთოდისთვის არასოდეს მიმიმართავს. რამდენიმე ხნის წინ, ერთ–ერთ სტატიას გადავაწყდი, კითხვის დაწყების წინ დაახლოებითი წარმოდგენა მქონდა სტატიის შინაარსზე, მაგრამ წაკითხვისას მან ჩემს ყველა მოლოდინს გადააჭარბა, იმდენად გადააჭარბა, რომ თქვენ სწორედ ახლა აი ამ სტატიას კითხულობთ. თავიდან მინდა გითხრათ, რომ არ მიყვარს მკაცრად განსაზღვრული დაპირისპირებები, ჩაი უფრო გიყვარს თუ ყავა, (ლიმონიანი ჩაიც მიყვარს და რძიანი ყავაც, რა ვქნა რა გავაკეთო?!) ღვინისტი ხარ თუ არყისტი? (ეგოსიტი ვარ მე, სინამდვილეში კი წითელი ღვინო მიყვარს სადილზე და ზღვაზე არაყი მირჩევნია), და მითუმეტეს სასტიკად ვეწინააღმდეგები დაპირისპირებას ქალებსა და მამაკაცებს შორის. ვფიქრობ, მამაკაცებთან გასაყოფი არაფერი მაქვს, ნუ გლობალურად თუ ვიმსჯელებთ არაფერი, თორე აგერ უკვე მეშვიდე წელია სწორედაც რომ ერთ მამაკაცთან ვიყოფ გაზისა და დენის გადასახადს, შემწვარი ქათმის ბარკალს და ტელევიზორის წინ განთავსებულ ,,დივანსაც“. არ ვეთანხმები იმ მოსაზრებას, რომ ყველა ქალი ქათამია და ყველა კაცი, ბოდიში მომითხოვია და ... (ხო მიხვდით არა). არსებობენ ჭკვიანი და სულელი, მანქანას რომ ატარებენ და რომ ვერ ატარებენ, ეგოისტი და არაეგოისტი, სნობი და ,,სვეცკი“, მეოჯახე და ,,მეტუსოვკე“ ქალები, ღირსეული და ლაჩარი, კრიჟანი და ხელგაშლილი, პათოლოგი და გაწონასწორებული, მომღერალი და მოცეკვავე, დაბალი და მაღალი მამაკაცები. სწორედ ამიტომ, ვფიქრომ, რომ დაპირისპირება ქალებსა და მამაკაცებს შორის სასაცილოა და მხოლოდ აბსურდამდე მიიყვანს ადამიანს. მითუმეტეს თუ გავითვალისწინებთ, რომ ბოლომდე სულიერ–მორალურ, თუ მატერიალურ–ფიზიკურ კომფორტს ადამიანები მხოლოდ საპირისპირო სქესთან ჰარმონიული შერწყმის შედეგად აღწევენ. მოკლედ, ამდენი იმიტომ ვილაპარაკე, რომ გითხრათ: მე ძალიან მიყვარს მამაკაცი. განსაკუთრებით ქართველი მამაკაცები, ზოგადად სამხრეთელი მამაკაცების ტემპერამენტი მომწონს, ვფიქრობ მათ გარეშე, უფრო კონკრეტულად კი, მათთან კეკლუცისა და ფლირტის გარეშე, ნამდვილად ძალიან მოსაწყენი იქნებოდა ჩვენი – ქალების ცხოვრება. საკმაოდ ხმამაღალი და თამამამი განაცხადის შემდეგ, ვფიქრობ არავისთვის იქნება გასაკვირი, თუ რატომ მეწყინა, ან კი არ მეწყინა, უსიამოვნოდ მომხვდა გულზე ის ზემოხსენბული უხსენებელი სტატია. ბევრი ილაპარაკა თუ ცოტა ილაპარა, საბოლოოდ ავტორი იმ დასკვნამდე მივიდა, რომ ჩვენ ქართველ ქალებს გვაქვს დიდი და კეხიანი ცხვირი, დაბალი ტრაკი, არ გვიყვარს სექსი და ამ ყველაფრის გამო ვართ მსუქნები და უშნოები. გოიმურად იმის მტკიცებას ხომ არ დავიწყებ, დედას ვფიცავარ თუ მქონდეს დიდი ცხვრი და დაბალი ტრაკი და არც სექსზეც ვამბობ უარს-მეთქი, მინიშნებამ სიმსუქნეზე ფაქტიურად გულში დამჭრა (არა და ვაღიარებ პირველი რეაქცია, სწორედაც რომ გოიმური მქონდა და ძალიან მინდოდა მეთქვა, ჩემ გარშემო რამდენ გოგოს აქვს აწკუმპული ლამაზი ცხვირი, აბზეკილი ტრაკი, შხვართი ფეხები, არაჩვეულებრივი თვალები და ასე შემდეგ და ასე შემდეგ...), ამიტომ გადავწყვიტე ბიუროკრატიული მექანიზმები მთელი სიმძიმითა და დატვირთვით ავამოქმედო. ჩათვალეთ, რომ ეს არის პასუხი სტატიაზე, შესაგებელი ბლოგზე, არგუმენტირებული დასაბუთება, კატეგორიული კომენტარი. ბევრი წლის წინ ჩემმა ერთმა მეგობარმა ბიჭმა მითხრა: ყველა ქალი ლამაზია, როგორ შეიძლება ქალი უშნო იყოსო. მაშინ შედარებით პატარა ვიყავი და მართალი რომ გითხართ, გამიკვირდა ასეთი შეფასება. სინამდვილეში კი მნიშვნელობა არ აქვს ქალზე საუბრობ თუ მამაკაცზე, ადამიანის გარეგნულ ნაკლოვანებებზე მითითება, მარტივად რომ გითხრათ სულმდაბალი საქციელია. ეს რაც შეეხებოდა ოფიციალურ შეფასებას. არ მახსოვს რომელ კანონში წერია, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ ასეთი ჩანაწერი არის, ადამიანის შეურაცხმყოფელი შეფასება, მისი პატივისა და ღირსების შემლახავი ინფორმაციის უარყოფა, უნდა მოხდეს იმავე ფორმით და საშუალებით, რა ფორმითაც გავრცელდა. იმ ლამაზყდიან ჟურნალში ამ ბლოგს არავინ დამიბეჭდავს, მაგრამ ჩემი 500-ზე მეტი ფრენდი ხომ წაიკითხვას, ამით ვიმშვიდებ თავს. არა მხოლოდ ავტორის, არამედ ძალიან ბევრი ქართველი მამაკაცის პრობლემა არის ის, რომ ,,ვიძიწელი“ არ მოსწონთ ქართველი ქალები, ზემოაღნიშნული დაბალი ტრაკისა და კეხიანი ცხვირის გამო და ამიტომ დაჩაგრულები სლავური წარმოშობის ქალების მოსაპოვებლად მიემგზავრებიან ახლო უკრაინასა თუ შორეულ რუსეთში. იქიდან ბევრი დაოჯახებულიც კი ჩამოდის. ვითომ ხო ძააან ,,პრადვინუტები” არიან და მათთვის მხოლოდ ველური და არატრადიციული სექსია ურთიერთობის პიკი, მაგრამ რამდენიმე უძილო ღამისა და ალკოჰოლიანი სასმელის განუსაზღვრელი რაოდენობის მიღების შემდეგ, ურთიერთობას მაინც ქართულად, გოიმურად ,,ზაქსით“ ამთავრებენ. ანუ ამაზე მეტს ვერ ,,ქაჩავს“ ქართული მენტალიტეტი, ტრადიციულად მაინც უდევს თავში დამოკიდებულება: ეს ქალი ჩემთვის მინდა! რა გინდაა? შენთვის გინდა? გინდა შენი ნასკები და ტრუსიკები რეცხოს, იმის ნაცვლად, რომ ერთი სალონიდან მეორეში იაროს? და თან სად გინდა? თბილისში, სულ 3 კლუბია ერთმანეთის გვერდით და ყველა შენს ბაღელს, კლასელს და კურსელს რომ ნახავ პარასკევ საღამოს? კიდევ რა გინდა? დედამ სადილი კონტეინერში ჩასხმული რომ გაგიმზადოს და საღამოს წამოიღებ? ,,საროჩკები“ დამლაგებელმა ქალმა უნდა დაგიუთავოს და სამსახურში ყავის ჭიქა თანამშრომელმა გოგომ გაგირეცხოს? ყველაზე სასაცილოა, როდესაც რაღაცნაერად ცოტა ბოხი ხმით ბაზრობენ, ქართველ ფრიგიდულ ქალებზე და ქალიშვილობის ინსტიტუტზე, მაგრამ ,,დაჟე“ უკრაინელ შხვართ ნაშასთანაც ბოხხმიანი ბაზარი ბოლოს იქამდე მიდის, რომ ,,დარაგაია, ხოჩეშ პოჟენიმსია“-ო ეუბნება. ერთ-ერთმა ქართველმა ,,ვაჟკაცმა“, თავისი უკრაინული წარმოშობის ცოლის ცოლად მოყვანის ფაქტი ასე ახსნა: ,,ისეთი საყვარელია, ფრჩხილებსაც კი თვითონ მაჭრისო“. თურმე რა ცოტა სდომებია ამ გაჭირებულ დღეზე შობილს! ქართველო ქალებო, გადააგდეთ მანდილები, მოიმარჯვეთ მაკრატლები და დააკმაყოფილეთ ქართველი კაცების დაუკმაყოფილებელი მოთხოვნილებები!!! ზემოთქმულის მიუხედავად, მაინც არ მინდა ეს დაპირისპირება ქალებსა და კაცებს შორის. იმ უხსენებელ ავტორს ხომ არ დავემსგავსები, რომელსაც მაღალტრაკიანი და ,,კურნოსა“ ქართველი გოგოები არც სკოლაში რომ არ უყურებდნენ და არც უნივერსტეტში რომ არ აძლევდნენ, ამიტომაც არის დაბოღმილი და გულჩათხრობილი. გამართლებით მასაც ალბათ მხოლოდ სლავური წარმოშობის ნაშასთან გაუმართლა, იქ იგრძნო თავი ალბათ ლოგინის ზევსად ან ნეპტუნად. ,,ტი კონჩილ“-ო რომ კითხეს და პასუხი რომ გასცა: ,,ნეტ, ია ტოლკო ნა ვტორი კურს პერეშოლო“. მე მგონია, რომ ქართველმა კაცებმაც და ქალებმაც უნდა მოვიშოროთ ეს წმინდა ქართული-გოიმური ჩვევები, ეთნიკურად ქართული წარმოშობის ქალთანაც შეიძლება გქონდეთ ისეთი მაგარის სექსი, როგორიც სლავური წარმოშობის ნაშასთან, ოღონდ ამისთვის პირველ რიგში პატარა, ეთნიკურად ქართული კომპლექსები უნდა გადალახოთ: ნაშასთან რომ რაღაც არ ტეხავას და ,,აბრუჩალკიან“ ქალთან მაგრად ტეხავს, ამას რომ მოაგვარებთ იქნებ მერე სექსის დროს დაგველაპარაკოთ კიდეც და ასე ნელა-ნელა მივაღწიოთ ეთნიკურად ქართულ, ევროპულის მსგავსს ორგაზმს!